فیبر نوری یکی از قوی‌ترین و سریع‌ترین روش‌های انتقال داده در دنیای ارتباطات است. در این شبکه‌ها، تجهیزات مختلفی وجود دارند که به دو دسته اصلی اکتیو و پسیو تقسیم می‌شوند. در این مقاله به معرفی این دو نوع تجهیزات و مثال‌هایی از آن‌ها می‌پردازیم.
تجهیزات پسیو فیبر نوری
تجهیزات پسیو به تجهیزاتی اطلاق می‌شود که هیچ منبع تغذیه‌ای را برای عملکرد خود نیاز ندارند و به سادگی سیگنال‌های نوری را منتقل، تقسیم یا تغییر مسیر می‌دهند. این تجهیزات عموماً در شبکه‌های فیبر نوری برای توزیع سیگنال مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مثال‌هایی از تجهیزات پسیو:
1. مبدل‌های فیبر نوری (Fiber Optic Adapters):
این مبدل‌ها به اتصال کابل‌های فیبر نوری با نوع‌های مختلف (مثلاً SC به LC) کمک می‌کنند و به کاربران اجازه می‌دهند که به سادگی و بدون مشکل از تجهیزات مختلف استفاده کنند.
2. محافظت‌کننده‌های فیبر نوری (Fiber Optic Splitters):
این تجهیزات سیگنال را به چندین خروجی تقسیم می‌کنند و معمولاً در شبکه‌های PON (Passive Optical Networks) استفاده می‌شوند.
3. پچ‌کوردها (Patch Cords):
این کابل‌ها برای اتصال دستگاه‌ها به یکدیگر و یا به تجهیزات شبکه به کار می‌روند.
4. جعبه‌های توزیع (Distribution Frames):
این جعبه‌ها برای سازماندهی و مدیریت کابل‌های فیبر نوری در شبکه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تجهیزات اکتیو فیبر نوری
تجهیزات اکتیو به تجهیزاتی اطلاق می‌شود که برای عملکرد خود به منبع تغذیه نیاز داشته و می‌توانند سیگنال‌های نوری را تقویت، تبدیل یا پردازش کنند. این تجهیزات معمولاً در نقاطی از شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرند که نیاز به تقویت سیگنال وجود دارد.
مثال‌هایی از تجهیزات اکتیو:
1. سوئیچ‌های نوری (Optical Switches): این سوئیچ‌ها برای مسیریابی سیگنال‌های نوری در شبکه‌ها موسوم به OXC (Optical Cross-Connect) استفاده می‌شوند و به تغییر مسیر سیگنال‌ها در شبکه کمک می‌کنند. 2. تقویت‌کننده‌های نوری (Optical Amplifiers): این تجهیزات برای تقویت سیگنال‌های نوری و افزایش محدوده انتقال در شبکه‌های فیبر نوری به کار می‌روند. از جمله معروف‌ترین آن‌ها می‌توان به EDFA (Erbium-Doped Fiber Amplifier) اشاره کرد. 3. مبدل‌های نوری به الکتریکی و بالعکس (Optical-Electrical-Optical (OEO) Converters): این مبدل‌ها اجازه می‌دهند که سیگنال‌های نوری به سیگنال‌های الکتریکی و سپس دوباره به سیگنال‌های نوری تبدیل شوند. این عمل در مواقعی که لازم است سیگنال‌ها پردازش شوند، موثر است. 4. روترهای نوری (Optical Routers):
این دستگاه‌ها به مدیریت و هدایت ترافیک نوری در شبکه‌ها کمک می‌کنند و معمولاً در مراکز داده بزرگ و شبکه‌های تلکام از آن‌ها استفاده می‌شود.
نتیجه‌گیری
در دنیای پیچیده‌ای که امروز با آن مواجه هستیم، هر دو دسته تجهیزات اکتیو و پسیو فیبر نوری نقش مهمی در برقراری ارتباطات سریع و موثر ایفا می‌کنند. درک تفاوت‌ها و کاربردهای این تجهیزات می‌تواند به طراحان سیستم‌های ارتباطی و مدیران شبکه کمک شایانی نماید. با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژیک، آینده صنعت فیبر نوری بسیار روشن به نظر می‌رسد.
